Javnost u Bih o malo čemu ima tako unificiran stav, a jedna od rijetkih stvari o kojima se govori gotovo jednoglasno je pitanje prava i diskriminacije LGBT zajednice, paranoični narativi o ugroženosti društva, države, morala, brzo dođu u prvi plan.
Argumenti i način na koji se isti prezentuju nisu čak ni autohtono balkanski, već su prepisani od raznih konzervativnih krugova iz USA i manjim dijelom iz Zapadne Evrope.
Gostovanje američke desničarske aktivistice Judith Reissman 2013. godine u Zagrebu je bio možda najzapaženiji događaj tog tipa u regionu. Ova nedavno preminula komunikologinja biće upamćena po nenaučnim napadima na američkog seksologa Alfreda Kinseya kao i potpuno bizarnim tvrdnjama poput one da su homoseksualci krivi za holokaust, za šta je dobila osude od mnogih jevrejskih organizacija koje se bore protiv trivilizacije holokausta.
Reisman (i sama jevrejka) se protiv ovih optužbi branila argumentom da joj je gotovo čitava porodica nastradala u Aušvicu. Predavanje na FFZG je otkazano, no Reisman je ipak govorila u Saboru na poziv HDZa povodom uvođenja spolnog odgoja u škole, a primili su je čak i najviši članovi katoličke crkve u Hrvatskoj, a tadašnji gradonačelnik Zagreba Milan Bandić joj je uručio medalju grada Zagreba za manje ni više razvoj tolerancije.
U regiji djeluje više skupina koje imaju manje više iste stavove prilagođene naravno lokalnom kontekstu.
No postavlja se pitanje ld kada i zašto je homofobija tako duboko usađena u kulturne kodove Evrope i sa malo izuzetaka, gotovo čitavog svijeta?
Poznato je da Platonovi dijalozi Fedar i Gozba veličaju istospolnu ljubav, Erastes je predstavljao starijeg aktivnog muškarca a Eromenos mlađeg koji je bio potčinjen no imao je slobodu da prekine vezu.
Uspon hrišćanstva i njegovo širenje je drastično promijenilo stavove o seksualnosti i nametnulo nova rigidna pravila, seks je bio dozvoljen isključivo u svrhu prokreakcije, ovakve stvavove su zastupali hrišćanski teolozi i filozofi poput svetog Avgustina i Tome Akvinskog.
Stari zavjet, tačnije Knjiga Levitska za homoseksualni odnos predviđa najstrožiju kaznu, no ono što je bitno napomenuti da je ovaj zakon najvjerovatnije bio rezervisan isključivo za svešteničku kastu tadašnjeg hebrejskog društva. Priča o Lotu Sodomi i Gomori je takođe uticala na percepciju homoseksualnosti, iako nigdje nije eksplicirano da je glavni grijeh stanovnika bio isključivo istospolni seks (neki hebraisti govore da se njihov grijeh sastojao od odbijanja gostoprimstva strancima, što je bilo veliki tabu u društvu tog vremena).
No percepcija da je seksualni razvrat doveo do toga da bog uništi ove gradove ostao je u kanonima sve tri abrahamske religije. Uspon prosvjetiteljstva a kasnije i naučnog pogleda na svijet lagano je mijenjao stavove prema seksualnosti, otac psihoanalize Sigmund Frojd iako je imao kontradiktorne stavove o homoseksualnosti, sa jedne strane smatrao ju je perverzijom (u psihoanalitičkom smislu) i nedovršenim Edipovim kompleksom dok sa druge strane u nekim svojim spisima govori da je to pojava koje se ne treba sramiti. Ovi ambivalentni stavovi su ipak bili svojevrsni kamen međaš u boljem razumijevanju ljudske seksualnosti.
Danas su istospolni brakovi i veze legalni u 29 zemalja svijeta, a prava homoseksualaca u liberalno demokratskim državama se konstantno unapređuju iako je ostalo još mnogo izazova (diskriminacija prilikom doniranja krvi). Bosna i Hercegovina je prošla trnovit put od dekriminalizacije homoseksualnosti do prve Povorke ponosa, te iako se LGBT zajednica još uvijek susreće sa mnogim problemima, ovaj vidljivi napredak ostavlja prostora za optimizam.
